Podobne zdarzenie miało miejsce w przypadku Peru, kraju, który najprawdopodobniej nosi swoją nazwę na cześć wodza, który mieszkał w kolumbijskim Choco, a którego imię było Biru.

Z zapałem do zobrazowania historycznego dylematu dużego znaczenia, który pobudza zainteresowanie badaniem naszych korzeni, zapuszczamy się w poszukiwania odpowiedzi, które mają na celu rozwiązanie pytania, od którego rozpoczyna się ten artykuł.
 
Nadawanie nazw miejscom, czy regionom, nie tylko na naszym kontynencie, ale także w reszcie świata, zazwyczaj odbywało się zgodnie z obyczajami, które łączą dane miejsce z czymś, co je wyróżniało lub charakteryzowało; w ten sposób miejsce zazwyczaj jest znane jako drzewo, albo imię kogoś, kto przez długi czas mieszkał lub dokonał pamiętnej rzeczy. W przypadku okresu podboju, zwyczajem było nadawanie nazw miejscom, zazwyczaj na cześć daty jakiegoś patrona świętego.
 
Ale tradycją było także nadawanie nazw miejscom, na pamiątkę wodza, który panował nad tą okolicą. Potwierdza to, jeśli przyjrzymy się nazwom tak wielu miast i regionów, które istnieją na całym naszym terytorium, takim jak Nata, Tole, Chiriquí, Nome, między innymi. W przypadku starego miasta Panama, ta tradycja nie była wyjątkiem.
 
Jedno z pierwszych odniesień do nazwy „Panama” pojawia się w historii opowiedzianej przez Fernandeza de Oviedo, cytowanej przez Lombardo, kiedy Balboa, po zbadaniu archipelagu Las Perlas, zamiast wracać znaną ścieżką przez Darién, wybiera powrót do Karaibów, przez najbliższe wybrzeża Pacyfiku. Po stoczeniu bitew z kilkoma wodzami w regionie, w tym Chepo i Tubanamá, zapisuje następujące: „Tello przeprawił się przez rzekę, udał się do Panamy, bardzo znanego kraju, ale znalazł tam tylko kilka chat rybaków, którzy oddawali cześć bogu Tavira”.
 
Z powyższego tekstu można wywnioskować, że nazwa Panama, bez wątpienia, już istniała i była uznawana przez całą okolicę. Stąd można wnioskować, że ta nazwa mogła być wywodzona od jednego z elementów, które charakteryzowały miejsce, czyli: miejsce wielu ryb albo motyli; nazwa drzewa Panamy, które tam długo rosnęło, albo po prostu nazwa, która została ustanowiona na cześć znanego wodza, który mieszkał na tym terenie.
 
Prawdopodobne jest więc, że istniał wódz o imieniu Panama, który już nie żył, gdy przybyli Hiszpanie. Możliwe jest, że nazwa miejsca Panama została umieszczona jako część władztwa wodza Tubanamy, jako sposób podkreślenia przynależności tego miejsca do wskazanego cacicazgo. To ostatnie nabiera mocy, jeśli weźmie się pod uwagę bliskość między obydwoma miejscami, z jednej strony, oraz z drugiej, potęgę, którą według Fernandeza de Oviedo miał wódz Tubanamá, wódz, z którym Balboa stoczył zaciętą bitwę w listopadzie 1513 roku.
 
Podczas podboju było bardzo powszechne, że Hiszpanie zmieniali wymowę terminów języka naszych tubylczych mieszkańców; szczególnie literę b na p, tak więc z pewnością stało się popularne wśród konkwistadorów mówienie, że przybywam lub pochodzę z Panamy, na pamiątkę wodza Tubanamy. Podobne zdarzenie miało miejsce w przypadku Peru, kraju, który najprawdopodobniej nosi swoją nazwę na cześć wodza, który mieszkał w kolumbijskim Choco, a którego imię było Biru.
 
Z powyższego wynika, że pozostało jeszcze zadanie przeprowadzenia bardziej rozległych badań, aby potwierdzić i odrzucić niektóre z tez tutaj przedstawionych, zadanie o wysokim znaczeniu, jeśli ceni się historię, która musimy przekazać nowym pokoleniom, tak więc uważam to za pilne i ważne, że należy zgłębiać nie tylko temat tu wskazany, ale także wszystko, co oznaczał okres podboju.